De emoties die ons het meest in onze grip hebben en blokkades veroorzaken zijn wrok, angst, ontevredenheid/klagen, zelfingenomenheid en ontkenning. Ze zijn vaak polariserend en houden je vastgeklemd in negativiteit; die van jezelf of een ander. Daar komt nog eens bij dat het ontkennen van je emoties net zo goed voor blokkades zorgt. Dus; herken de emotie, erken dat die er is, door voel het en onderzoek waar het vandaan komt. Soms kun je hier wel wat hulp bij gebruiken en loop dan ook daar niet voor weg. Nu focus ik voornamelijk op het verleden, dat is ook waar het ''dicht bij jezelf blijven'' mee begint, door te helen en oude pijnen uit te werken. Door te weten wat er toen plaats gevonden heeft, kun je nu beter begrijpen waarom je soms fel reageert op bepaalde dingen of waarom je toch zo bar slecht tegen onrecht kunt. Zolang je de verantwoording van je eigen reacties/acties bij een ander legt, ben je in ontkenning. Dus bijvoorbeeld; omdat de buren zich zo achterlijk gedroegen kunnen ze verwachten dat ik voortaan geen gedag meer zeg en als ze dat dan niet eens begrijpen uit zichzelf dan hebben we helemaal ruzie! Is dit echt wie jij bent? kinderachtig en principieel? Of heb je een trigger gehad door bepaald gedrag van je buren waardoor je zo reageert. Blijf je nu dicht bij jezelf?
Als jij op het punt komt dat je echt met zelfreflectie kan starten dan zul je zien/voelen/ervaren dat je meer en meer rust gaat krijgen. Je erkent immers je emoties die al o zo lang opgekropt zitten, dat lucht al enorm op! Je zal bepaalde patronen gaan zien en hoe die jou eigenlijk heel ongelukkig hebben gemaakt. Wat je zelf alvast kan doen om een beetje in mijn zweverige chill wereldje te kunnen komen is;
1: Probeer niet te oordelen over een ander. Wanneer je oordeelt over iemand dan oordeel je meestal uiteindelijk over jezelf, bepaalde eigenschappen die je in de ander ziet en haat die je zelf ook blijkt te hebben. Kijk naar hoe de ander zich manifesteert in het leven, analyseer diegene en kijk hoe dat als spiegel werkt op jou. Vind je diegene hard overkomen, voordat dat oordeel jouw houding naar diegene gaat veranderen, zet even een stapje terug en bedenk je goed waarom je dat vind. Is wat jij vind dan ook al waarheid of word je gewoon onzeker van de ander zijn/haar zekere houding?
2: Durf tevreden te zijn met wat je hebt. In deze maatschappij waar iedereen meer, groter, beter en opvallender lijkt te willen leven is de verleiding groot om daar in mee te gaan. Zeker op plekken waar mensen op elkaars lip wonen, in grotere steden voornamelijk zie je dat terug. Een soort van: mijn hogedrukreiniger reinigt hoger en drukker dan die van de buurman... het slaat vaak kant noch wal en met deze zelf opgelegde druk creëer je alleen maar onrust voor jezelf. Plus, die buurman boeit het ook niet hé dus voor wie doe je het dan...?
3: Stop met het zoeken naar goedkeuring van anderen. Wees content met wie je bent. Je mag er zijn, Straal dat uit! Geliefd zijn voelt goed en vaak werkt het als een soort drug, het gevoel van geliefd te zijn, erbij te horen en gezien te worden. Een drug die vrij rap uitgewerkt raakt en waar je meer en meer van nodig zal gaan hebben en jezelf in allerlei bochten zal gaan wringen om die goedkleuring te krijgen. Ver aan jezelf voorbij gaan is dan het gevolg. Jij bent wie je bent, take it or leave it.
4: Accepteer en laat het los. Wat je vroeger hebt uitgespookt hoeft nu niet meer perse te bepalen wie je bent. Er zullen dingen fout zijn gegaan maar die kun je niet meer terug draaien, Het enige wat je kan doen is achterhalen waardoor het mis is gegaan en er zo van leren. Contacten die jou nog zien in het oude en dus behandelen zoals de oude jij, passen vaak ook niet meer bij je nieuwere 2.0 variant van jezelf. Soms zul je ook die contacten los moeten laten om verder te komen.
5: Wees flexibel en ''go with the flow''. Last but not least, leef in het moment! Blijf niet in je hoofd/angst hangen. Het leven bestaat immers uit vallen en opstaan, ben je te bang geworden om te vallen dan zal je in constante angst leven dat je valt. Angst is de slechtste raadgever die er is. Als je eenmaal eens flink van je fiets bent gevallen dan zal het heel spannend zijn om er weer op te springen. Spring je er niet op dan voed je de angst en word het groter en groter. De mogelijkheid dat er weer iets mis gaat voelt dan als een garantie dat het weer mis gaat en jou zullen ze nooit meer zien fietsen. Zonde toch of niet? Houd genoeg van jezelf om het nog eens te proberen en aangezien het al eens mis is gegaan en jij nog steeds rondloopt, zal het wel goedkomen hé. Geef ook zo een ander altijd het voordeel van de twijfel, wees kalm, behulpzaam en liefdevol, puur omdat dat is wie je bent. Hoe de ander daarmee omgaat is aan hun. Wees niet bang om te vallen. Je weet nu, je mag er zijn, je bent geweldig zoals je bent dus laat toekomst en verwachtingen los en leef lekker je leven!